Między powstaniem kościoła a utworzeniem parafii
Nowo wybudowana i pobłogosławiona świątynia była powszechnie nazywana kaplicą św. Jana Chrzciciela z racji swojego filialnego charakteru. Polanka nadal należała do Parafii Narodzenia NMP w Myślenicach, natomiast życie wspólnoty formowało się na nowo. Jego osią stały się Msze św., odprawiane w każdą niedzielę o 7.30 i 10.30, a w święta zniesione o 16.30. Myśleniccy księża objęli Polankę systemem dyżurów, a opiekę nad całością spraw duszpasterskich sprawował najpierw ks. Leszek Harasz, od połowy 1994r. ks. Marek Wcisło, a od 2002 r. ks. Marian Pietraszko. Z księżmi współpracowała katechetka, p. Renata Piekarz, a od 2001 r. p. Edyta Klęk. Kościelnym został p. Stanisław Batko, na organach grał p. Tomasz Ziółkowski, wspomagany czasem przez ojca, p. Tadeusza Ziółkowskiego. Chłopcy z klas od III do VIII garnęli się do służby jako ministranci. Za ich formację i przygotowanie odpowiadał ksiądz opiekujący się Polanką.
Pod kierunkiem p. Renaty Piekarz swą działalność zaczęła także schola dziewcząt, podzielona na dwie grupy, starszą i młodszą. Starsza część (kl. VII i VIII) śpiewała w niedziele na Mszy św. o 7.30, młodsza o 10.30. Po utworzeniu gimnazjów w 1999 r. została tylko jedna grupa, wzbogacająca oprawę muzyczną Mszy św. o 10.30 oraz we wszystkie ważne uroczystości. W 2004 r. opiekę nad scholą objęła Anna Nalepa, wówczas uczennica liceum. Grupa rozrastała się, co roku przybywały nowe osoby i zespół mógł się pochwalić coraz bogatszym repertuarem i ciekawymi aranżacjami, także z wykorzystaniem instrumentów. Najlepszym tego dowodem były nagrody zdobyte w 2007 r. – nagroda w VII Gminnym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w Głogoczowie, 2 miejsce w Powiatowym Przeglądzie Pieśni Maryjnych w Dobczycach oraz 2 miejsce w I Małopolskim Festiwalu Twórczości Religijnej LAUDATE DOMINUM w Sułkowicach. Wyjazdy na przeglądy i konkursy organizowała katechetka, p. Edyta Klęk – Hajdas.
Oprócz coniedzielnych Mszy św. ludzie gromadzili się w kościele na nabożeństwach majowych, czerwcowych i różańcowych, a w okresie Wielkiego Postu, w piątki odprawiali Drogę Krzyżową. Były one na ogół odprawiane bez udziału księdza, przewodniczyła im grupa kobiet, najczęściej panie Maria Batko albo Anna Hołuj. Część z nabożeństw, zwłaszcza Różaniec i Drogę Krzyżową, prowadziły czasem dzieci szkolne pod opieką katechetki. W niedziele w Wielkim Poście po Mszy św. o 10.30 pan organista intonował Gorzkie Żale. Tak zwane „pierwsze piątki” początkowo odprawiane były w soboty, ponieważ trudno było pogodzić to z dużą ilością spowiedzi w Myślenicach i zmienić całą organizację pracy. Ostatecznie ustalono, że spowiedź w Polance będzie się odbywać w piątki o 18.30, a Msza św. o 19.00. W pierwszą niedzielę każdego miesiąca w kaplicy spotykały się Róże różańcowe na tradycyjnych zmiankach, rozpoczynała je o 14.00 Róża mężczyzn św. Jana Chrzciciela, a po niej modliły się Róże kobiet Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Matki Bożej Dobrej Rady i Matki Bożej Królowej Polski. Przed Bożym Narodzeniem p. Adam Gorączko zrobił do kaplicy niedużą szopkę betlejemską z figurkami, a przed Wielkim Postem na ścianach zawisła droga krzyżowa, ofiarowana przez p. Zofię Hołuj.
W ten sposób ustalił się pewien rytm funkcjonowania lokalnej wspólnoty wiernych. Ustalono, że o sprzątanie i dekorację kaplicy zadbają co tydzień mieszkańcy kolejno domami. Kluczami dysponował pan kościelny. O bieliznę ołtarzową i kielichową dbała głównie p. Jadwiga Jawor, o drobniejsze elementy p. Maria Batko. Po powstaniu parafii obowiązki te przejęła p. Jadwiga Węgrzyn.
Pośród stałego cotygodniowego rytmu wyróżniały się szczególne uroczystości. Pierwszą z nich był odpust ku czci św. Jana Chrzciciela. Podczas podniosłego błogosławienia kaplicy ks. Biskup Kazimierz Nycz obiecał, że przyjedzie na pierwszy odpust – i dotrzymał słowa, celebrował sumę odpustową w 1993 r. Co roku święto Patrona parafii obchodzone było uroczyście, z procesją eucharystyczną, przy udziale Służby Liturgicznej Ołtarza, strażaków OSP ze sztandarem, dzieci w strojach komunijnych i licznej rzeszy wiernych.
W maju 1993 roku po raz pierwszy odbyła się w Polance uroczystość I Komunii św. Przystąpili do niej uczniowie kl. II, urodzeni w roku 1984, przygotowani przez katechetkę, p. Renatę Piekarz. Dzieci przez cały następny tydzień w strojach komunijnych uczestniczyły we Mszy św. i majówce. Od tego roku I Komunia św. zawsze odbywała się w Polance i była bardzo podniosłym wydarzeniem dla mieszkańców wsi.
Dla tych, którzy tak wybrali, w naszej kaplicy udzielane też były sakramenty chrztu św. i małżeństwa. Pierwszy ochrzczonym tu dzieckiem jest Maria Magdalena Nalepa, jej chrzest odbył się w październiku 1992 r. Pierwsze małżeństwo zawarła Elżbieta Hojna i Piotr Zięba w październiku 1994 r. Oczywiście wszystkie wpisy do ksiąg czynione były w kancelarii parafialnej w Myślenicach, tam też mieszkańcy Polanki uzyskiwali wszelkie potrzebne zaświadczenia.
Łączność z parafią widać było też przy rekolekcjach wielkopostnych. Myśleniccy księża proboszczowie – zarówno ks. Dziekan Edward Baniak, jak i jego następca, ks. Prałat Karol Jarosz zawsze pamiętali o Polance i przysyłali tu księży rekolekcjonistów. Początkowo wymiar nauk rekolekcyjnych był znacznie skromniejszy niż w Myślenicach, ale z biegiem czasu zaczęły one obejmować co najmniej trzydniowy okres spotkań dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Również na spowiedź przed Wielkanocą i Bożym Narodzeniem przyjeżdżało kilku księży na parę godzin.
Podobnie wyglądała sprawa z misjami. Pierwsze takie misje odbyły się we wrześniu 1994 r. Dwa lata później, w październiku 1996 r. odbyły się rekolekcje intronizacyjne obrazu Serca Pana Jezusa w rodzinach. Ojcowie rekolekcjoniści zadbali, aby w dniu intronizacji odmówiono w domach właściwe modlitwy zgodnie z przygotowanym ceremoniałem, a na ścianie zawieszono nowy obraz Najświętszego Serca Jezusa, opatrzony z tyłu odpowiednią adnotacją i podpisami członków rodziny. Kolejne misje święte odbyły się we wrześniu 2005. W ramach tych poszerzonych rekolekcji naukami i nabożeństwami objęte były dzieci, młodzież ucząca się i pracująca oraz wszyscy dorośli. Osobne spotkania były skierowane do małżeństw i osób chorych. Był to także czas udzielania sakramentów spowiedzi, Eucharystii, namaszczenia chorych.
Między rokiem 1992 a połową roku 2007 Polanka była wizytowana przez księży biskupów podczas wizytacji kanonicznych parafii Narodzenia NMP w Myślenicach. W 1994 r. gościł tu ks. Biskup Kazimierz Nycz a w 2002 r. ks. Biskup Jan Szkodoń. Głównym punktem ich pobytu była Msza św. dla całej wspólnoty, a ponadto wizyta w szkole i spotkanie z uczniami oraz nauczycielami. Ks. Biskup Jan Szkodoń odwiedzili też rodzinę wielodzietną państwa Nalepów oraz państwa Pałków, opiekujących się chorymi członkami rodziny. Każda wizyta była okazją do pokazania, że Polanka buduje mocną wspólnotę i gromadzi się wokół swojego kościoła.
Wspólnota w Polance, podobnie jak cała Polska, mocno przeżyła okres postępującej choroby Ojca Świętego Jana Pawła II. Wiadomość o śmierci Papieża – Polaka w dniu 2 kwietnia 2005 r. spontanicznie sprowadziła do naszej kaplicy mieszkańców wsi na chwilę modlitwy i ukojenia. 7 kwietnia 2005 na myślenickim Rynku odbyła się Msza św. która zgromadziła ponad 10 tysięcy wiernych ze wszystkich myślenickich parafii i okolicznych miejscowości. W kwietniu 2007 r., w drugą rocznicę śmierci wielkiego Rodaka, przeszliśmy ulicami Polanki w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, które prowadził ks. Marian Pietraszko.
Kiedy katechetką została p. Edyta Klęk, wykorzystując chęć i zapał do pracy na rzecz kościoła zachęciła do poprowadzenia spotkań oazowych dla dzieci grupę uczniów szkół średnich. Należały do niej Aneta Bujas, Kinga Sałach, Sylwia Sikora, Aleksandra Jawor, Anna Gabryś, Marta Batko i Mateusz Wielocha. Wszyscy oni byli wcześniej uczestnikami Ruchu Światło – Życie w Myślenicach i mieli za sobą wakacyjne wyjazdy na kolejne stopnie oazowej formacji. Spotkania odbywały się zazwyczaj w salach domu parafialnego. Pani katechetka jako moderatorka organizowała dla dzieci objętych pracą oazy wyjazdy na 4-dniowe i dwutygodniowe rekolekcje formacyjne. Praca grup trwała kilka lat, na ogół do momentu podjęcia studiów przez prowadzących. Po powstaniu parafii praca oazy była na pewien czas reaktywowana.
Współdziałanie scholi i oazy przyniosło efekty w postaci kilkakrotnego przygotowania i przedstawienia jasełek, wystawianych w kościele. Młodzież aranżowała też przejście po wsi orszaku świętego Mikołaja, który odwiedzał dzieci w domach, przynosząc paczki, pozyskiwane we współpracy z myślenicką grupą „Caritas” Betania. Inną inicjatywą był pochód kolędników z Maryją, Józefem, Trzema Królami, pasterzami, aniołami i przynajmniej jednym diabełkiem. Z kolędą i uśmiechem wstępowali do domów, przynosząc bożonarodzeniową radość. Zebrane przy tej okazji datki przeznaczyli na zakup gitary i dofinansowanie wycieczek ( Szczawnica, Zakopane) dla członków oazy i scholi.
We wrześniu 1994 r. do pomieszczeń wybudowanego razem z kościołem domu parafialnego wprowadziły się trzy najmłodsze klasy Szkoły Podstawowej w Polance. Stało się tak na mocy porozumienia między Gminą Myślenice, a parafią Narodzenia NMP w Myślenicach. Dla szkoły była to nieoceniona pomoc – w starym, XIX – wiecznym budynku było zaledwie pięć sal lekcyjnych dla ośmiu klas, w związku z czym przez lata młodsze klasy uczyły się na drugą zmianę. W salach przy kaplicy pracowały panie: Lidia Nalepa, Małgorzata Fornalik i Stefania Daciw. Pomieszczenia sprzątała p. Krystyna Baran. Dzieci korzystały z tych sal do czerwca 2003 r., kiedy to oddano do użytku nowe dobudowane skrzydło szkoły.
Prace wykończeniowe w świątyni trwały wiele lat. Na pierwszy ogień poszła posadzka, która został wyłożona płytami i złomami marmuru „Biała Marianna”. Wkrótce tymczasowy obraz w ołtarzu głównym został zamieniony na drewnianą płaskorzeźbę, przedstawiającą chrzest Chrystusa w Jordanie. Pod koniec 1995 roku stolarz z Polanki, Adam Gorączko wykonał drewniane sklepienie i 20 ławek z drewna sosnowego do nawy kościoła. W 1996 roku został dokończony i otynkowany okalający kaplicę mur o długości blisko 130 metrów. W tym samym roku obłożono lastrykiem schody do kaplicy i fundamenty wokół kościoła, a Adam Gorączko wykonał podsufitki dachowe.
W 1998 z kostki brukowej ułożono wokół świątyni pas procesyjny wraz z podejściem do zakrystii. Powierzchnia kostki wynosi 667 metrów kwadratowych. W roku 1999 profesor krakowskiej ASP Andrzej Ziębliński (związany z Polanką poprzez swoją żonę Annę, córkę długoletniego kierownika szkoły p. Krukiewicza) wykonał witraże do wszystkich okien w kaplicy. W głównym oknie od strony wschodniej przedstawiona jest scena chrztu Pana Jezusa w rzece Jordan. Pozostałe witraże przedstawiają symbole liturgiczne. W 2000 roku panowie Mieczysław Burkat i Krzysztof Nalepa dostosowali instalację elektryczną do nowych wymagań oraz założyli piorunochron na kościele i plebanii. W maju 2003 nastąpiła konserwacja i malowanie dachu.
Całościowy wystrój kaplicy wykonano w 2005 roku. W miejsce drewnianego żyrandola zawieszono odnowiony zabytkowy XIX – wieczny żyrandol z kościoła parafialnego w Myślenicach. Predellę i nastawę ołtarzową w kształcie prostokąta wykonał z marmuru p. Godula z Brodów. Zamontowano również nowe tabernakulum pancerne, ozdobione promieniami z mosiądzu. Nad tabernakulum zawieszono nową drewnianą płaskorzeźbę przedstawiającą scenę chrztu Pana Jezusa w Jordanie. Tabernakulum i płaskorzeźba zostały zaprojektowane i wykonane przez myślenickiego artystę – rzeźbiarza Jana Funka, znanego z licznych dzieł sztuki sakralnej, zdobiących kościoły w całej Polsce. Całościowe malowanie kaplicy przeprowadził p. Wiesław Sikora ze współpracownikami.
W uroczystość św. Jana Chrzciciela w 2007 roku ks. Marian Pietraszko poświęcił dwie figury wykonane w drewnie i polichromowane: Matki Bożej Fatimskiej i św. Józefa z Dzieciątkiem. Obie figury wykonał rzeźbiarz z Pcimia, Janusz Wątor. Ustawiono je na wcześniej przygotowanych półkach po lewej i prawej stronie ołtarza. W lipcu 2007 roku p. Mieczysław Opydo, stolarz z Myślenic, wykonał boazerię i parapet na chórze.
Wszystkie przeprowadzone prace dały materialne podstawy do tego, aby myśleć o utworzeniu w Polance osobnej wspólnoty parafialnej. Również duchowo społeczność wsi dojrzała do takiego odłączenia się od macierzystej parafii, choć ludzie rozumieli, że jest to także pewne wyzwanie. Ostatecznie decyzje zostały podjęte i 1 lipca 2007 r. zamieszkał w Polance administrator ks. Zbigniew Biskup z misją tworzenia parafii.